San Gimignano Tarihi Şehir Merkezi
Avrupa ülkesi İtalya’nın Toskana bölgesindeki San Gimignano Tarihi Şehir Merkezi, UNESCO tarafından 1990 yılında Dünya Mirası alanı olarak ilan edilmiştir.
San Gimignano, Floransa’nın güneybatısında, Toskana’da bulunan bir İtalyan tepe kasabasıdır. 13. yüzyıldan kalma surlarla çevrili eski şehir merkezi, ortaçağ evleriyle çevrili üçgen bir meydan olan Piazza della Cisterna’da yer alır. Taş Torre Grossa da dahil olmak üzere ortaçağ kulelerinin bir silüeti vardır. Duomo di San Gimignano, Santa Fina Şapeli’nde Ghirlandaio’nun fresklerinin bulunduğu 12. yüzyıldan kalma bir kilisedir. “San Gimignano delle belle Torri”, Floransa’nın 56 km güneyinde yer almaktadır. Via Francigena üzerinden Roma’ya veya Roma’dan seyahat eden hacılar için önemli bir aktarma noktası olarak hizmet vermiştir. Kasabayı kontrol eden soylu aileler, zenginliklerinin ve güçlerinin sembolü olarak yaklaşık 72 kule ev (bazıları 50 m kadar yüksek) inşa etmişlerdir. Sadece 14 tanesi ayakta kalabilmiş olsa da, San Gimignano feodal atmosferini ve görünümünü korumuştur. Kasabada ayrıca 14. ve 15. yüzyıl İtalyan sanatının birkaç şaheseri bulunmaktadır.
San Gimignano Tarihi Şehir Merkezi
San Gimignano Tarihi Şehir Merkezi, çevredeki manzaraya hakim yüksek bir arazide yer alır. Orta Çağ boyunca, Floransa’nın 56 km güneyindeki Val d’Elsa’daki konumu, Via Francigena üzerinden Roma’ya giden veya Roma’dan gelen hacılar için önemli bir aktarma noktası olmuştur. Kasaba 1199’da bağımsızlığını kazanmış ve 11. ve 13. yüzyıllar arasında özgür kasabayı kontrol eden soylu aileler ve üst orta sınıf tüccarlar, zenginliklerinin ve güçlerinin sembolü olarak birçok müstahkem kule ev (muhtemelen 72) inşa etmişlerdir. Kasaba iki ana meydanın etrafında büyümüştür: güzel bir merkezi kuyu ile süslenmiş üçgen Piazza della Cisterna ve daha karmaşık düzeniyle çoğu kamusal ve özel anıtı barındıran, 13. yüzyılın sonlarından kalma Piazza Duomo. 1353’ten sonra kasaba, nüfusunda ciddi bir düşüşe neden olan kıtlık ve veba dalgaları nedeniyle bir gerileme dönemine girmiştir. Yüz yıl içinde kasaba, Floransa kontrolündeki diğer toprakların seviyesine düşürüldü. Ancak bu statü, kasabanın Orta Çağ’dan sonra birçok İtalyan tarihi kasabasını dönüştüren kentsel yenilenmeden alıkoydu.
San Gimignano’da Gezilecek Yerler
San Gimignano, küçük bir alanda kent yaşamına özgü tüm yapıları bir araya getirdiği için ortaçağ medeniyetine olağanüstü bir tanıklık sunar: meydanlar ve sokaklar, evler ve saraylar, ayrıca kuyular ve çeşmeler. Memmo di Filippuccio’nun 1303’te kasaba tarafından Palazzo del Popolo’daki Podestà odalarını dekore etmek üzere sipariş ettiği freskleri, 14. yüzyılın başlarındaki günlük yaşamı, en yerel ayrıntılarına kadar tasvir etmek için kullanılan en sık çoğaltılan belgeler arasındadır. San Gimignano Tarihi Merkezi, orijinal mimari ortamlarında 14. ve 15. yüzyıl İtalyan sanatının bir dizi şaheserini içerir. Bunlara şunlar dahildir: Katedralde, Taddeo di Bartolo’nun Son Yargı, Cennet ve Cehennem freski (1393), Benozzo Gozzoli’nin Aziz Sebastian’ın Şehitliği (1465) ve hepsinden önemlisi Domenico Ghirlandaio’nun Santa Fina döngüsü (1475) ve Vaftizhanede Müjde (1482) gibi muhteşem freskleri. Aynı olağanüstü güzellikteki diğer eserler arasında Benozzo Gozzoli’nin Aziz Sebastian’ı (1464) ve Aziz Augustine’i (1465) tasvir eden devasa freskleri yer alır.
Kamusal saraylarının (Palazzo del Podestà ve Palazzo della Signoria) kulelerinin hakim olduğu Floransa’nın kentsel manzarası, kamusal kurumlarının kişisel güce üstün geldiğini gösterir. 1250’den sonra, şehirdeki aile kule evlerinin yüksekliği periyodik olarak azaltıldı. İncastellamento’su 998’e kadar uzanan San Gimignano’da ise sarayların üzerinde gururla yükselen 14 kule, her zaman çatışmaya hazır rakip gruplar tarafından kontrol edilen feodal bir Toskana kasabasının görünümünü koruyor. Anıtlarının kalitesine rağmen Floransa, Siena veya Bologna’da aynı ölçüde bulunamayan önemli bir tarih anını resmediyor. San Gimignano’nun yüksek bir arazide yer alması çevredeki kırsala hakim olmaya devam ediyor. Restorasyon ilkelerinin sıkı bir şekilde uygulanması sayesinde özgünlüğünü korumuştur. Anıtlar ve binalardaki müdahaleler kültürel mirasın, mimarinin, tarihin ve sanatın temel özelliklerine saygı duymaktadır. Özellikle, tarihi merkez, tarihi binaların değiştirilmesini ve tadilatını kesinlikle yasaklayan mevcut düzenlemeler nedeniyle ortaçağ düzenindeki bozulmamış mekanları, hacimleri ve süslemeleri korumuştur. Dahası, yalnızca geleneksel malzemeler ve teknikler kullanılmaktadır. Zaman içinde pek çok tarihi yapının kullanımında değişiklikler yapılmış, bunlardan bazıları artık turizm sektörüne destek sağlıyor.
